Onthouden en vergeten - Informatie oproepen - Oproepingsaanwijzingen
3 belangrijke vragen over Onthouden en vergeten - Informatie oproepen - Oproepingsaanwijzingen
In het eerste experiment van Tulving & Pearlstone (1966) kregen de proefpersonen woorden te onthouden uit veel voorkomende categorieen, gevolgd door twee woorden uit elke categorie. De kandidaten moesten enkel de items uit de categorie onthouden. De ene groep moest zoveel mogelijk woorden uit de lijst opschrijven en de andere groep kregen de categorienamen als oproepingsaanwijzing (welke waren de meubels, welke waren de wapens, etc). Conclusie?
De aanbieding van een oproepingsaanwijzing leidde tot bijna een verdubbeling van de prestaties (eerste groep --> 19 van 48, tweede groep --> 36 van 48).
Uit geheugenonderzoeking blijkt dat onthouden met oproepaanwijzingen veel betere resultaten oplevert dan zonder oproepaanwijzingen. Welke logica steekt daar achter?
Een ander voorbeeld van het belang van oproepingsaanwijzingen werd gepubliceerd door Willem Wagenaar (1986). De Hoogleraar uit Leiden hield gedurende 6 jaar een dagboek bij, waarin hij allerhande gebeurtenissen uit zijn leven opschreef, samen met info over wie erbij betrokken was, waarover het ging, waar en wanneer het gebeurd was, etc. In totaal had hij ongeveer 2400 dergelijke episodes. Conclusies?
Hoe meer aanwijzingen Wagenaar zichzelf gaf, hoe vaker hij een "ach ja, nu herinner ik het mij"ervaring had --> inhoudgebaseerde geheugenmodel van McClelland.
De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:
- Een unieke studie- en oefentool
- Nooit meer iets twee keer studeren
- Haal de cijfers waar je op hoopt
- 100% zeker alles onthouden
