The Psychology of Vision - Seeing Forms, Patterns, Objects and Faces

14 belangrijke vragen over The Psychology of Vision - Seeing Forms, Patterns, Objects and Faces

Welke kenmerken van stimuli beïnvloeden de activiteit van neuronen in de primaire visuele cortex?

Uit experimenten van Hubel en Wiesel kwam naar voren dat verschillende neuronen aandacht geven aan verschillende visuele kenmerken. Richting, vorm en kleur zijn enkele van deze kenmerken.

Neuronen in de primaire visuele cortex en nabij gelegen gebieden lijken alle kleine beetjes aan visuele informatie die voorhanden liggen te verwerken. Vanwege hun gevoeligheid voor elementaire kenmerken, worden deze neuronen font-weightkenmerkdetectoren genoemd.

Welke soort stimulus kenmerken beinvloeden de activiteit van neuronen in de primaire visuele cortex?

In de Chiasm komen de optische zenuwen bij elkaar waarna ze vervolgens doorgaan naar het primaire visuele gebieden van de hersenen: In de thalamus. Neuronen zijn gevoelig voor orientatie van visuele stimuli en andere kenmerken zoals kleur en snelheid. Dat zijn feature detectoren. Ook heb je BAR-detectoren die reageren op witten staafjes tegen zwarte achtergrond en EDGE- detectoren die reageren op duidelijke zwart-wit contouren.

Uit welke twee fases bestaat de kenmerkintegratietheorie van Anna Treisman en wat is het verschil tussen beide fases?

1. Parallel processing: bij het zien van een stimulus worden bepaalde opvallende kenmerken direct en onbewust verwerkt. Zo hoef je er bijvoorbeeld niet bij na te denken welke kleur een bepaalde vorm heeft en zie je ook direct omringende kleuren en vormen.
2. Serial processing: in de tweede fase wordt daadwerkelijk een betekenis aan de stimulus toegevoegd middels perceptie. Dit kan enkel per onderdeel van de stimulus plaatsvinden. Je kunt bijvoorbeeld een kleur toekennen aan een specifieke letter, maar dit niet op exact hetzelfde moment voor een andere letter doen.
  • Hogere cijfers + sneller leren
  • Niets twee keer studeren
  • 100% zeker alles onthouden
Ontdek Study Smart

Beschrijf kort het Bouba-Kiki onderzoek, zoals dat werd uitgevoerd door Hubbard en Ramachandran, verliep en wat daarvan de uitomst was.

Probeer daarbij ook de volgende vraag te beantwoorden: welke bredere betekenis heeft de uitkomst van dit experiment voor de Gestaltpsychologie?

Het onderzoek van Hubbard en Ramachandran verliep vrij eenvoudig. Zij lieten bovenstaande afbeelding zien aan studenten, en vroegen hen welke van de twee figuren 'bouba' heette, en welke 'kiki'. Meer dan 95 procent selecteerde de rechter figuur met de rondingen als bouba en de linker figuur met de scherpe hoeken als kiki. Kennelijk koppelen we sommige klanken en figuren makkelijker aan elkaar dan andere.

Voor de Gestaltpsychologie betekent dit een Gestalt kennelijk multisensorisch kan zijn. Er is een multisensorische match tussen specifieke beelden en geluiden die gezamenlijk makkelijker een Gestalt vormen dan andere combinaties.

Hoe wordt volgens de Gestalt psychologie betekenis gegeven aan een object?

Volgens Gestalt psychologen Wertheimer, Koffka en Köhler moest het brein begrepen werden als georganiseerde totalen, niet als losse elementaire onderdelen.

De perceptie van een object ontstaat door het geheel van losse onderdelen op een georganiseerde manier samen te brengen. Bijvoorbeeld: wanneer woorden op een juiste manier worden gepositioneerd ontstaat er een zin.

Welke twee routes leggen onze hersenen af bij het geven van betekenis aan een object?

  1. Bottom-up: alle feitelijke sensorische informatie van een stimulus wordt naar de hersenen gebracht.
  2. Top-down: een object wordt herkent op basis van de informatie die vanuit de stimulus is verkregen plus extra informatie uit bijvoorbeeld eerdere ervaringen.

Wat verstaan we onder visuele agnosie en welke twee type worden doorgaans onderscheiden?

Visuele agnosie is een aandoening waarbij mensen wel de mogelijkheid hebben om te zien, maar kunnen niet langer betekenis geven aan hetgeen ze zien.

Twee typen:
  1. visuele vorm agnosie: mensen kunnen  zien dat iets aanwezig is en kunnen enkele kenmerken onderscheiden, zoals kleur. Echter kan de vorm niet onderscheiden worden. Mensen met visuele vorm agnosie kunnen onmogelijk de uitlijning van objecten beschrijven.
  2. visuele object agnosie: mensen kunnen vormen beschrijven en zelfs tekenen maar zijn niet in staat het object te benoemen. Op basis van andere kenmerken (bijvoorbeeld kleur, geur etc.) kunnen mensen het object vaak wel benoemen.  

Op welke manier illustreren illusionaire contouren het idee dat het geheel  de perceptie van de delen beinvloed? Hoe kunnen illusionaire contouren verklaard worden op basis van onbewuste gevolgtrekkingen?

Het perceptuele systeem gebruikt de initiele stimulus input om de meest logische figuur etcetera daaruit af te leiden, om vervolgens die figuur te creëren door het beinvloeden van contour-detectie processen in de hersenen te beinvloeden op een manier waarbij er een rand wordt gecreeerd die er fysiek niet is. Dit proces kan niet verklaard worden op basis van de oorspronkelijke stimulus, bijvoorbeeld de hoeveelheid contour die al aanwezig is. Experimenten hebben aangetoond dat mensen sneller illusionaire contouren zien als deze nodig zijn om een figuur te begrijpen, zelfs als de hoeveelheid donker-licht grens constant is.

Welke twee visuele routes worden vanuit de occipitaalkwab in de hersenen afgelegd en wat zijn hun functies?

  1. De wat-route, deze loopt vanuit de primaire visuele cortex in de occipitaalkwab naar een lager gebied in de temporaalkwab. Deze route verwerkt met name informatie over hetgeen mensen zien. Schade aan deze route kan leiden tot visuele agnosie.
  2. De waar-en-hoe route, deze loopt vanuit de primaire visuele cortex in de occipitaalkwab naar hogere gebieden in de pariëtaalkwabben en heeft betrekking op het lokaliseren van objecten in een ruimte. Schade in dit gebied kan moeilijkheden veroorzaken bij het juist lokaliseren van objecten als deze bijvoorbeeld gepakt moeten worden.

Welk gebied in de temporaalkwab speelt een rol bij het herkennen van gezichten en wat heeft de aandoening prosopagnosia hiermee te maken?

De gyrus fusiformis ofwel de spoelvormige winding is het gebied in de temporaalkwab die een grote rol speelt bij het herkennen van gezichten.

Dit is bewezen door te kijken naar mensen met de aandoening prosopagnosia, een vorm van visuele agnosie. Mensen met prosopagnosia hebben een beschadiging aan de gyrus fusiformis en hebben moeite met het zich herinneren van gezichten. Ze herkennen mensen vaak op basis van andere kenmerken zoals hun stem, geur of meer specifiek: borstelige wenkbrauwen. Gezichten onthouden lukt ze echter vaak niet.

Waarom zijn de hersenen belangrijk voor de interpretatie van wat we zien?

Zonder de hersenen kunnen de visuele stimuli niet worden herkend en kan er niet verder mee ongegaan worden.

bijvoorbeeld mensen met visuele agnosia (+zonder kennis), die hersenschade hebben geleden, kunnen alles zien, zonder te weten of begrijpen wat ze zien. (vb, man die een roos niet kan herkennen door zicht, maar wel door geur).
Er zijn hiervan twee vormen: visuele vorm agnosia, deze personen kunnen zien dat er iets is em enkele elementen herkennen zoals kleur en felheid, maar niet de vorm.
Daartegenover mensen met visueel object agnosia can een object onschrijven en tekenen, maar niet identificeren.

Visual form agnosia

Men ziet wel de kleur en de helderheid maar niet de vorm van het object

Visual object agnosia

Men kan de vorm wel zien maar het voorwerp niet identifiseren

Waarom is gezichtsherkenning een belangrijk onderdeel bij mensen en hoe differentieert zich dit van persoon tot persoon?

Gezichtsherkenning is een gespecialiseerd onderdeel bij mensen, dit is evolutionair van belang voor ons sociaal gedrag en we zijn geprogrammeerd om 1000den gezichten te herkennen.

enkel is er sprake van ras-bias, op basis van ervaring ga je bepaalde mensen moeilijker kunnen veronderscheiden van elkaar als je niet vaak in contact komt met soortgelijke personen. Dit is ook bij onderscheid tussen dieren zo.

Dit gespecialiseerde onderdeel ligt in de fusiform face area in de temporal lobe wanneer we gezichten herkennen van gekende mensen. Schade hier kan leiden tot prosopagnosia (geen gezichtsherkenning meer)

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

  • Een unieke studie- en oefentool
  • Nooit meer iets twee keer studeren
  • Haal de cijfers waar je op hoopt
  • 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
Trustpilot-logo