Vergelden en voorkomen - Vergelding

Question

Hoe kan men op een radicaal andere opvatting komen omtrent de rechtvaardiging van straf?

Answer 1

Bij Beccaria hebben we gezien dat zijn contracttheorie resulteert in een utilistische visie op straf
Dat is niet noodzakelijk, men kan uitgaan van een contracttheorie als rechtvaardiging voor staatsgezag en op grond daarvan tot een radicaal andere opvatting komen omtrent de rechtvaardiging van straf

Answer 2

Een dualistisch mensbeeld, hiermee wordt bedoeld dat Kant een scherp onderscheid maakt tussen twee aspecten van de mens.
Enerzijds is de mens een natuurlijk wezen. Daarbij moeten we denken aan zijn fysieke constitutie, erfelijke dispositie, natuurlijke neigingen en hartstochten
Anderzijds echter kan de mens ook worden opgevat redelijk wezen
Hiermee bedoelde Kant dat de mens niet alleen verstandelijke vermogens heeft, maar ook op het menselijke geweten en de mogelijkheid tot moreel redeneren.

Answer 3

Kant vindt dat de mens als redelijk en moreel wezen (homo noumenon) onderscheiden moet worden van de mens als natuurlijk wezen (homo phenomenon). Hij vindt dat straf zijn rechtvaardiging vindt in zijn vereffening. Hij vindt dat nut en voordeel geen criteria mogen zijn in de rechtvaardiging van straf.

Answer 4

Kant doelde hiermee niet alleen op het feit dat de mens verstandelijke vermogens heeft, maar ook op het menselijk geweten en de mogelijkheid tot moreel redeneren.

Answer 5

Omdat het ons tot mensen maakt, in de zin van vrije en verantwoordelijke personen. Zou de mens slechts geleid worden door passies, driften en genetische constitutie dan zouden we hem niet als vrij maar als gedetermineerd moeten opvatten: als speelbal van factoren die zich aan zijn controle onttrekken. En dat zou betekenen dat hij niet verantwoordelijk te stellen valt.

Answer 6

Wat is een gerechtvaardigde straf? Dat is straf die verdiend is.
Straf dient de (publieke) reactie te zijn aan het gepleegde delict.
Straf kan dus niet worden gerechtvaardigd met het oog op toekomstig nut, zoals Beccaria meent, maar kan alleen dan gerechtvaardigd worden als het een reactie is op een delict dat iemand gepleegd heeft.

Answer 7

Omdat je niet kunt stellen dat mensen vooraf instemmen met straf. Dit zal een mens nooit doen. De mens heeft de straf niet gewild, maar de strafbare handeling.

Answer 8

Daarmee doet hij op de rechten die ieder heeft als persoon. En met 'persoon' doelt hij op een redelijk handelend en vrij wezen.
De mens heeft volgens Kant geen rechten omdat hij een natuurlijk wezen is, dat streeft naar zelfbehoud (zoals Locke dacht), want dan zouden dieren en planten ook rechten hebben.
Kant meent dat men van mensenrechten moet spreken, omdat alleen de mens een redelijk wezen is dat in staat is tot moreel verantwoord handelen. Alleen van vanwege het feit dat de mens tevens homo noumenon (redelijk mens) is, kan hij rechtssubject zijn.

Answer 9

Of de straf nut oplevert.

Answer 10

Als we de mens uitsluitend gebruiken als instrument om een doel te bereiken. Door hem te verlagen tot instrument (als een efficiënt werkende werknemer) verwordt hij niets meer dan een dier of een ding.

Answer 11

Beccaria maakt geen onderscheid tussen de redelijke en de natuurlijke mens. Hij gaat volgens Kant onterecth uit van 1 persoon (phenomenon en noumenon). Volgens Kant kan echter alleen de redelijke mens (homo noumenon) de grondslag vormen van de legitieme maatschappij. Wetgeving kan alleen door het redelijke en morele aspect van het mens-zijn ontstaan.

Answer 12

= vergeldingsrecht. Heeft de dader iemand gedood dan moet hij sterven.

Answer 13

Het gelijkheidsbeginsel, dat bij Kant wordt ingevuld als het beginsel van vergelding.
Kant gaat ervan uit dat het plegen van een strafbaar feit om vereffening vraagt: om herstel van de geschokte rechtsorde. Straf vindt zijn rechtvaardiging in die vereffening. Die vereffening die vervolgens alleen mogelijk als de reactie van de straffende overheid even zwaar is als het delict dat is begaan. vb wie iemand door zal zelf sterven.

Answer 14

Volgens Kant zijn we slechts in staat tot zelfwetgeving op grond van redelijke en morele aspecten van ons mens-zijn. De uitkomst van de beraadslagingen van redelijke mensen is een wetgeving die redelijk is en uitdrukt wat men zou moeten willen als men redelijk zou nadenken en die niet wordt geleid door eigenbelang.
Bij de bepaling van de legitimiteit van overheidsgezag vragen we niet wat een homo phenomenon zou hebben kunnen willen (diens overwegingen hebben betrekking op privebelangen, zoals zelfbehoud), maar we vragen ons af of redelijke mensen ermee zouden hebben kunnen instemmen (homo noumenon).