Zoo eigenzinnig in zyne verkiezingen': Rembrandt in de ogen van tijdgenoten, 1630-1730 - Conclusie

23 belangrijke vragen over Zoo eigenzinnig in zyne verkiezingen': Rembrandt in de ogen van tijdgenoten, 1630-1730 - Conclusie

De oordelen over Rembrandt in uiteenlopende 17e eeuwse teksten worden gekarakteriseerd door een opvallende eensgezindheid. Hoe luidt dat oordeel en hoe ontwikkelt zich dat door de tijd?

Al rond 1630. beschreef Huijgens Rembrandts kwaliteiten in termen van zijn eenvoudige en provinciaalse komaf,verwijderd van Rome, het centrum van de Europese cultuur. Met name zijn  vermogen om de hartstochten weer te geven, een onderwerp dat traditioneel werd verbonden met de studie van de natuur omdat het zich aan vaste regels zou onttrekken was prijzenswaardig.

Na Rembrandts dood werden deze opvattingen herhaald, waarbij de oorspronkelijke positieve uitspraken echter een gedeeltelijke negatieve connotatie kregen.

De verschillende oordelen over Rembrandt worden gekarakteriseerd door een opvallende eensgezindheid, op welke punten

  • Eenvoudige afkomst van Rembrandt
  • Zijn vermogen om emoties weer te geven
  • Zijn gebrekkige kennis van de klassieke literatuur
  • Zijn eigenzinnige penseelvoerieng

Wat karakteriseert het bronnenmateriaal uit de periode 1630 - 1730, volgens Westeijn?

  • Opvallende eensgezindheid.
  • Rembrandt idiosyncratische werkwijze bewust positioneren in competitieve Amsterdamse kunstmarkt, provinciaal.  (Bataafse origine)
Signeren voornaam! 
  • Hogere cijfers + sneller leren
  • Niets twee keer studeren
  • 100% zeker alles onthouden
Ontdek Study Smart

Wat was in deze context prijzenswaardig, een karakterisering die ook door Rembrandts leerling Van Hoogstraten werd geformuleerd?

Zijn vermogen om de hartstochten weer te geven - een onderwerp dat traditioneel werd verbonden met de studie van de natuur omdat het zich aan vaste regels zou onttrekken.

Wat kun je zeggen over de manier waarop Rembrandt zijn schilderijen signeerde?

De manier waarop hij zijn schilderijen signeerde doet vermoeden dat een vermeende Bataafse origine een rol speelde in zijn zelfbeeld. Hij was uitzonderlijk in de Nederlanden door de nadruk te leggen op zijn voornaam. Rembrandt was een zeldzame naam van Germaanse herkomst.

De eensgezindheid in de verwoording in Rembrandts reputatie die al gedurende zijn Leidse periode begint roepen de vraag op of Rembrandt zelf heeft bijgedragen aan dit beeld over hem en waar kan men een bewijs vinden

Bewijs kan men vinden in de manier waarop hij zijn werken signeert met Rembrandt wat voor die tijd uitzonderlijk was. Zijn naam was zeldzaam en van Germaanse afkomst waarmee hij zich als Bataafse kunstenaar profiteert

Hoe keek Huygens naar Rembrandt?

  • Hij kon goed hartstochten weergeven. Hij schilderde naar de natuur en onttrok zich aan de vaste regels.
  • Eenvoudige komaf.
  • Postieve connotatie.  

Hoe keek Arnold Houbraken in 1721 naar Rembrandt?

Prijst vermogen weergeven emoties, maar verwijt meester gebrekkige kennis literatuur en klassieke kunst.

De combinatie van sterk persoonlijke signatuur en lijnvoering moet waarschijnlijk niet als eenuitdrukking van individualisme worden gezien. Daarentegen werkte Rembrandt met name in zijn etsen en zijn zelfportretten bewust aan zijn reputatie.  Het benadrukken van zijn boerse wortels van de Bataafse kunst was misschien een marktstrategie.
Juist/onjuist?

juist, Ars est celare artem: de ware kunst is een indruk van achteloosheid.

Toch ziet de schrijver de persoonlijke signatuur van Rembrandt en zijn eigen wijze van schilderen en etsen niet als individualisme, wat is volgens hem de reden hiervoor.

Een marktstrategie, zijn schijnbaar slordige werkwijze sluit aan bij ideaal dat kunstvaardigheid achter een masker van onwetendheid moest schuilgaan.
Binnen de competitieve kunstmarkt koos Rembrandt een specifieke niche die hij in de loop der jaren verder afbakende.

Hoe keken Von Sandrart en Andries Pels naar Rembrandt?

Positief over kleurgebruik en 'houding'.
Negatief gebrekkige kennis literatuur en klassieke kunst.

Wat onderkende en verweet Arnold Houbraken in 1721?

Hij onderkende Rembrandts vermogen om emoties weer te geven maar verweet de meester zijn gebrekkige kennis van de literatuur en de klassieke kunst.

Welk voorbeeld had Rembrandt in zijn strategie?

Caravaggio was een voorbeeld van een eigenwijze meester die bijzonder succesvol was geweest in het aanspreken van een nieuw publiek.

Hoe kan Rembrandts marketingstrategie worden omschreven?

In de uitzonderlijke competitieve kunstmarkt in Amsterdam vanaf de jaren 40 koos Rembrandt een specifieke, stilistische niche, die in de loop der tijd door zijn eigenzinnige penseelvoering nog sterker werd afgebakend. Deze niche had mogelijk te maken met Huygens opvatting voer een Bataafse achtergrond: de Nederlanden konden een artistiek centrum worden dat ten opzichte van Rome specifieke verdiensten had. Het succes hiervan wordt bevestigd door de eensgezindheid van de auteurs in Duitsland, Italie, Frankrijk en Engeland, die Rembrandts eigenheid benadrukken. Zijn specifieke handeling werd een herkenbaar handelsmerk.

Waar zou volgens Houbraken Rembrandts eigenzinnigheid zich ook in hebben geuit?

In zijn penseelvoering.

Waarom zou de Bataafse 'origine' van Rembrandt een rol kunnen spelen in de wijze waarop hij zich positioneerde?

Signeert schilderijen alleen met zijn voornaam 'Rembrandt'

Door wie werd dit element tegen het eind van de zeventiende eeuw in Italië, Frankrijk en Engeland uitgelicht?

Door verschillende auteurs en in verband gebracht met Rembrandts specifieke lijnvoering in zijn etsen, die internationaal het best bekend waren.

Waaraan en door wie werden de 'excentrieke' hantering van penseel en etsnaald gekoppeld?

Door Baldinucci en De Piles aan zijn, in Europees perspectief bezien, provinciaalse achtergrond.

Welke vergelijkbare meester was bijzonder succesvol in aanspreken nieuw publiek ten zuiden en noorden Alpen?

Caravaggio

Wat maakt het citaat van Elsum duidelijk?

Dat een schijnbaar slordige werkwijze aan sloot bij het ideaal dat kunstvaardigheid achter een masker van onwetendheid moest schuilgaan; ars est celare artem, de ware kunst is een indruk van achteloosheid.

Wat koos Rembrandt in de uitzonderlijke competitieve kunstmarkt in Amsterdam vanaf de jaren veertig?

Een specifieke stilistische niche, die in de volgende decennia door zijn idiosyncratische penseelvorming nog sterker werd afgebakend.

Door wie wordt het succes van deze werkwijze bevestigd?

Door de eensgezindheid van de auteurs in Duitsland, Italië, Frankrijk en Engeland, die Rembrandts eigenheid benadrukken en, zoals Sandrart en De Piles, deze met zijn geboortegrond in verband brengen.

Wat werd een - ook buiten Nederland - herkenbaar handelsmerk?

Zijn specifieke 'handeling'.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

  • Een unieke studie- en oefentool
  • Nooit meer iets twee keer studeren
  • Haal de cijfers waar je op hoopt
  • 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
Trustpilot-logo