Werboek I - Dwangmiddelen - Inbeslagneming en teruggave; enkele dwangmiddelen ter inbeslagneming

text-decorationonder zich nemen = opheffen van beschikkingsmacht van beslagene en onder macht van beslagleggende ambtenaar komen van het voorwerp

Dit kan op verschillende manieren blijken: ambtenaar kan:

a. voorwerp meenemen

b. waarmerken

c. verzegelen

HR 25 juni 1934 (blz. 231)

Daarnaast kan hij het voorwerp onder toezicht van iemand achterlate, zelfs onder toezicht van degene onder wie het beslag is gelegd.

Enkele mededeling dat beslag wordt gelegd is onvoldoende.

Uitreiking kennisgeving van inbeslagneming is geen voorwaarde voor inbeslagneming.

text-decorationOnder zich gaan houden = zie voorbeeld politieambtenaar gestolen geldbiljet (blz. 232).

Dat zulks waarschijnlijk moet zijn is vermoedelijk te hoge eis.

text-decorationVoldoende: redelijk vermoeden dat voorwerp daartoe kan dienen.

Dat hoe dan ook sprake moet zijn van enig vermoeden, is eis die voortvloeit uit beginsel van subsidiariteit en proportionaliteit (L 3).

Zie L 3.

Elke opsporingsambtenaar.

Wetgever zag deze bevoegdheid als alternatief voor opstarten onderzoeken van woning en gaf als reden voor toekennen van deze bevoegdheid dat zij remmend effect op aantal doorzoekingen zal hebben (Kamerstukken 1992/93).

Tot doorzoeken van woning kunnen worden overgegaan.

Dat zal meestal via spoeddoorzoeking ex. art. 97 Sv geschieden.

Opsporingsambtenaren kunnen, zolang (hulp)OvJ nog niet is gearriveerd, situatie ter plaatse bevriezen.

Bevel tot uitlevering mag aan houder voor inbeslagneming vatbaar voorwerp worden gegeven, zolang deze maar niet tevens verdachte is

text-decorationLET OP: dat is anders in WWM + Opiumwet: waar bevel tot uitlevering ook aan verdachte mag worden gegeven.

text-decorationNB: verdachte mag natuurlijk wel om uitlevering verzocht worden.

Verschoningsgerechtigde behoeft niet aan het bevel te voldoen.

Andere houders ex. art. 184 Sr (niet voldoen aan ambtelijk bevel) of art. 193 Sr (niet overleggen stukken in rechtszaken).

Hij moet daarvan proces-verbaal opmaken (art. 152 Sv)

Voor OvJ zie art. 152 jo art. 141, lid 1 Sv.

R-C is bevoegd gebleven tot geven van bevel tot uitlevering tijdens en in kader gvo (art. 105 Sv).

Waarbij art. 96a, leden 2 t/4 van overeenkomstige toepassing zijn verklaard, maar niet lid 5 => ook bevoegd bevel te geven tav poststukken bij telecomunnicatiedienst.

1, vordering OvJ

2. in gvo tevens ambtshave

Art. 105 Sv.

dat OvJ tegen afwijzende beschikking van R-C beroep kan instellen (art. 446 Sv).

Dat is niet precies duidelijk.

Medewerker postbedrijf heeft niet 'verschoningsrecht' (art. 218 Sv) (zie par. 9).

text-decorationMelai: neemt aan dat beroep op een aan art. 218 ontleende geheimhoudingsplicht slechts denkbaar is in uitzonderlijke gevallen, waarin geen sprake is van algemeen (voor ieder openstaand) vervoer of telegraafverkeer, maar daarentegen van bijzondere instellingen of diensten - zoals die tbv ziekenhuizen of tbv bepaalde in zeer vertrouwelijke sfeer wakende overheidsorganen - in welke uitzonderlijke gevallen inlichtingen aan (hulp)OvJ zouden kunnen worden geweigerd op grond van bijzonder aan bepaald ambt, beroep verbonden (en niet algemeen aan PTT0-amtenaren opgelegde) geheimhoudingsplicht.  

Ook aan personeel en collega's met wie zij mochten hebben overlegd.

Gevallen waarin geven informatie in belang cliënt kan zijn.

HR 27 mei 2008 (blz. 236)

Deze omstandigheid is op zichzelf niet toereikend om zijn verschoningsrecht te doorbreken.

HR 30 okt. 2007 (blz. 236)

Maar kan in samenhang met andere factoren (zoals: verdenking ernstig strafbaar feit, onmogelijkheid op andere, minder ingrijpende wijze aan benodigde bescheiden te komen) wel leiden tot doorbreking van verschoningsrecht.

Dat inbeslaggenomen voorwerpen zo snel mogelijk dienen te worden teruggegeven.

Doelen:

1. bewaring zo kort mogelijk houden

2. teruggave van voorwerpen aan niet-rechthebbende crimineel (dief) voorkomen

3. rechthebbende zo veel en snel mogelijk (weer) over zijn voorwerpen te laten beschikken

Hoofdregel:

voorwerp dient te worden teruggegeven aan beslagene, zodra belang strafvordering zich er niet meer tegen verzet.

text-decorationLET OP: dit zou er toe kunnen leiden dat soms aan crimineel moet worden teruggegeven => mede daarom zijn er uitzonderingen op de hoofdegel.

Schriftelijk afstand doen van voorwerp (art. 116, lid 2 Sv).

Voorwerp kan worden teruggegeven aan rechthebbende als:

1. als beslagene niet binnen 14 dagen nadat OM schriftelijk heeft meegedeeld voornemens is zo'n beslissing te nemen,

   daarover beklag doet

2. ingediende beklag ongegrond is verklaard

Beslagene doet geen afstand, verwacht is dat voorwerp kan worden teruggegeven, kan bewaring plaatsvinden bij rechthebbende-derde. Deze mag binnen grenzen bewaring (teruggave moet mogelijk blijven) voorwerp (reeds) tijdens bewaring gebruiken (art. 116, lid 4 Sv)

Zodra deze bekend is geworden (art. 116, lid 5 Sv)

- art. 116, lid 2 en 4

- art. 353, lid 2 Sv

Artikel 117 Sv

- vervreemding, vernietiging, prijsgave of tot ander doel dan strafvorderlijk onderzoek bestemmen van inbeslaggenomen voorwerpen

Artikel 118 Sv

- regels over bewaarder (termijn bewaring)

Artikel 118a Sv

- conservatoire inbeslagneming ex. art. 94a Sv: maakt het mogelijk in bepaalde gevallen tbv vermogenssanctie conservatoir beslag te leggen op vermogensbestanddelen (= zekerheidssstelling)

- maakt het mogelijk conservatoir beslag te handhaven, maar op andere voorwerpen

Artikel 119 Sv

- regels over last tot teruggave en compensatie in geval niet meer aan last kan worden voldaan

Artikel 119a Sv

- verwijst naar BIV (= Besluit inbeslaggenomen voorwerpen)

1. teruggegeven

2. last geeft als bedoeld in art. 116, lid 2, onder c (verbeurd verklaard of onttrokken a/h verkeer)

3. machtiging als bedoeld in art. 117 is verleend (vervreemding)

4. bewaring ingevolge art. 118, lid 3 door tijdsverloop beëindigd

Artikel 134, lid 2 Sv

Niet in staat te zijn tot nemen van beslissing van inbeslaggenomen voorwerp.

Thans moet hij de in art. 353, lid 1 Sv (beslissing over inbeslaggenomen voorwerpen) genoemde gevallen bepalen wat met ex. art. 94 Sv (gronden voor inbeslagneming)  inbeslaggenomen voorwerp ten aanzien waarvan geen last tot teruggave is gegeven, dient te geschieden.

Wel kan hij ingevolge art. 353, lid 2 Sv bevelen dat voorwerp zal worden bewaar tbv (nog niet bekende) rechthebbende.

Art. 96a, lid 3 jo art. 105, lid 3 Sv verzet zich niet tegen bevel nu niet kan worden gezegd dat uitlevering strijd is met plicht tot geheimhouding.

Art. 98 Sv verzet zich bovendien niet tegen inbeslagneming wanneer pakket niet valt onder brieven of andere geschriften.

Dat ziet op het geval, dat pas tot inbeslagneming wordt overgegaan nadat men het voorwerp al onder zich heeft gekregen.

Zie K/K par. 1 en par. 3.1

Nee: doorzoeking ziet op (intensieve) wijze van zoeken, niet op plaats waar wordt gezocht.