Hemacollege: behandeling van cariës, wanneer alleen preventief, wanneer ook restauratief ingrijpen?

17 belangrijke vragen over Hemacollege: behandeling van cariës, wanneer alleen preventief, wanneer ook restauratief ingrijpen?

Hoe worden de huidige cariësactiviteit en het risico op toekomstige cariësprogressie beoordeeld?

  1. Een visueel-tactiel onderzoek van cariës met beoordeling van de activiteit van laesies om informatie te geven over de huidige cariësactiviteitsstatus en prognose van bestaande laesies.
  2. Een medische en tandheelkundige geschiedenis die mogelijke risicofactoren voor toekomstige cariësontwikkeling bij een individu benadrukt.

Hoe moeten de visueel-tactiele activiteitsbeoordelingen worden gemaakt?

Het sterkste bewijs van cariësactiviteit is de aanwezigheid van actieve carieuze laesies (gecaviteerd en/of niet-gecaviteerd) op het moment van het onderzoek. Dit komt doordat is aangetoond dat actieve niet-gecaviteerde laesies, zonder ingrijpen, een hoger risico lopen om zich te ontwikkelen tot een holte dan inactieve laesies en gezonde oppervlakken.

Wat is het sterkste bewijs van cariësactiviteit?

Het sterkste bewijs van cariësactiviteit is de aanwezigheid van actieve carieuze laesies (gecaviteerd en/of niet-gecaviteerd) op het moment van het onderzoek. Dit komt doordat is aangetoond dat actieve niet-gecaviteerde laesies, zonder ingrijpen, een hoger risico lopen om zich te ontwikkelen tot een holte dan inactieve laesies en gezonde oppervlakken.
  • Hogere cijfers + sneller leren
  • Niets twee keer studeren
  • 100% zeker alles onthouden
Ontdek Study Smart

Wat is volgens Beck een risicofactor?

  • omgevings-, gedrags- of biologische factor

Als deze factor aanwezig is, neemt de kans op het optreden van een ziekte rechtstreeks toe, en als deze afwezig of verwijderd is, neemt de kans af.

Belangrijke biologische en omgevingsrisicofactoren zijn onder andere speekselstroom, kwaliteit van mondhygiëne, bepaalde dieetaspecten en blootstelling aan fluoride, die allemaal determinanten zijn van de ziekte cariës.

Waar moeten tandartsen rekening mee houden wat betreft de cariësactiviteit?

Het is belangrijk te begrijpen dat verschillende patiënten verschillende risicofactoren hebben. Tandartsen moeten identificeren welke van de potentiële risicofactoren een specifieke rol spelen voor de individuele patiënt. Een goed afgestemd risicofactorprofiel impliceert dat de demineralisatie- en remineralisatieprocessen in de tandbiofilm in balans zijn. Echter, als een of meer risicofactoren in negatieve richting veranderen, wordt het fysiologische evenwicht in de biofilm verstoord en is cariësontwikkeling waarschijnlijk

Waarom is het belangrijk om de medische geschiedenis belangrijk?

Omdat verschillende aandoeningen en/of medicatie kunnen voor bijwerkingen zorgen die op de mond slaan. Bijv. Droge mond. Ook systematische ziekten zorgen voor bepaalde medicatie en bijwerkingen. Deze hebben effect op de mond en kan het cariësactiviteit verhogen.

Hoe kan de tandheelkundige geschiedenis van een patiënt waardevolle informatie verschaffen met betrekking tot het cariësrisico, en welke specifieke aspecten van de geschiedenis kunnen relevant zijn voor het inschatten van dit risico?

De tandheelkundige geschiedenis onthult informatie over het cariësrisico. Herhaalde restauraties en plotselinge verslechtering na jaren zonder problemen wijzen op hoog risico. Vragen over biologische risicofactoren, mondhygiëne, tandpasta (met focus op fluoride), en dieet zijn cruciaal. Diepgaande vragen over voedingsgewoonten, zoals suikerinname, zijn verplicht, en in sommige gevallen kan een dieetschema nodig zijn voor verduidelijking.

Hoe kan de tandheelkundige geschiedenis van een patiënt waardevolle informatie verschaffen met betrekking tot het cariësrisico, en welke specifieke aspecten van de geschiedenis kunnen relevant zijn voor het inschatten van dit risico?

De tandheelkundige geschiedenis onthult informatie over het cariësrisico. Herhaalde restauraties en plotselinge verslechtering na jaren zonder problemen wijzen op hoog risico. Vragen over biologische risicofactoren, mondhygiëne, tandpasta (met focus op fluoride), en dieet zijn cruciaal. Diepgaande vragen over voedingsgewoonten, zoals suikerinname, zijn verplicht, en in sommige gevallen kan een dieetschema nodig zijn voor verduidelijking.

Waarom is het afnemen van een gedegen medische geschiedenis van cruciaal belang bij het beoordelen van het cariësrisico, en welke specifieke medische aandoeningen en medicijnen kunnen leiden tot speekselhypofunctie en daarmee het risico op tandbederf vergroten?

Een grondige medische geschiedenis is essentieel voor het inschatten van het cariësrisico, omdat het inzicht biedt in factoren zoals speekselhypofunctie. Oorzaken van speekselproblemen omvatten bijwerkingen van meer dan 400 medicijnen, systemische ziekten zoals Sjögren's syndroom, HIV/AIDS, diabetes, neurologische aandoeningen, en opiaatmisbruik. Deze factoren verhogen het risico op tandbederf, en een gedetailleerde medische geschiedenis is noodzakelijk voor een gepersonaliseerde behandelingsbenadering.

Wat wordt genoemd als een beperking van computersystemen en cariësrisicobeoordelingssystemen, zoals Cariogram en CAMBRA, bij het voorspellen van toekomstig cariësrisico op individueel niveau?

De genoemde beperking van computersystemen en cariësrisicobeoordelingssystemen is dat ze beperkte voorspellende vermogens hebben, aangezien ze niet nauwkeurig genoeg zijn, en hun resultaten zijn afhankelijk van de gegevens die zijn gebruikt om ze te produceren. Het kan een verkeerde indruk van objectiviteit geven, aangezien het programma niet beter kan zijn dan de ingevoerde gegevens. De huidige beste strategie wordt beschreven als het selecteren van individuen met actieve niet-gecaviteerde laesies die kunnen worden voorkomen dat ze caviteren door niet-operatieve interventies.

Hoe kunnen sociale factoren, zoals leeftijd, netheid, houding en andere demografische aspecten, een rol spelen bij de beoordeling van patiënten door tandartsen met betrekking tot gezondheid en ziekte?

de eerste ontmoeting tussen tandarts en patiënt, spelen sociale factoren zoals leeftijd, netheid, houding, handicap, nationaliteit, spraak, kleding, religie, opleidingsniveau, werkstatus en de aanwezigheid van anderen een rol in de wederzijdse inschatting. Deze beoordelingen kunnen relevant zijn voor het begrijpen van de patiënt en kunnen invloed hebben op de aanpak van gezondheidskwesties, waaronder cariëspreventie. Het is belangrijk voor tandheelkundige professionals om deze aspecten zorgvuldig te overwegen, aangezien overhaaste conclusies onverstandig kunnen zijn.

Wat zijn belangrijke aandachtspunten voor niet-chirurgische behandelingen om cariës onder controle te houden?


  • Gedragsverandering essentieel om cariësprogressie te voorkomen.
  • Niet-chirurgische behandelingen: plaquecontrole, fluoridegebruik, dieetaanpassingen.
  • Behandelingsmodaliteiten moeten in balans zijn, aangepast aan individuele behoeften.

Welke punten zijn belangrijk wat betreft plaquecontrole?

Plaquecontrole:
  • Cariës ontstaat door metabole processen in tandplak.
  • Dagelijkse tandenpoetsen met fluoride tandpasta essentieel.
  • Kwaliteit van reiniging belangrijker dan frequentie.
  • Tandarts betrekt patiënt met spiegels en kleuring bij plaquecontrole.

Welke punten zijn belangrijk wat betreft tandenpoetsen?

Tandenpoetsen:
  • Mondhygiëne-instructies zowel algemeen als specifiek voor carieuze laesies.
  • Patiënten leren eerst aangetaste gebieden te reinigen.
  • Verschillende tandenborstels (elektrisch of handmatig) aanbevolen.

Welke punten omtrent interdentalen reiniging zijn belangrijk?

Interdentale Reiniging:
  • Noodzakelijk bij actieve approximale laesies.
  • Floss en interdentale borstels aanbevolen.
  • Patiënten getraind in correct gebruik.

Waarom is professionele tandreiniging belangrijk?

Professionele Tandreiniging:
  • Nodig bij cariësactieve patiënten zonder goede plaquecontrole.
  • Vermindert cariës bijna 100%.
  • Krachtig voor cariëscontrole.

Hoe moet het terugroepinterval worden vastgesteld bij patiënten met cariës, en welke factoren beïnvloeden de beslissing hierover?

Het terugroepinterval voor patiënten met cariës moet individueel worden bepaald op basis van behoeften, activiteit en risico. Automatische terugroepingen op vaste tijdsintervallen zijn niet altijd bevorderlijk. Aanbevelingen omvatten een initiële recall na 2-3 weken, aanpassingen op basis van behandelingssucces, en essentieel klinisch onderzoek bij terugroepbezoeken. Patiëntnaleving, gedragsregistratie en periodieke evaluatie van gedragsveranderingen zijn cruciaal. Het terugroepinterval kan worden aangepast op basis van klinische status, met frequente terugroepingen indien nodig.

De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:

  • Een unieke studie- en oefentool
  • Nooit meer iets twee keer studeren
  • Haal de cijfers waar je op hoopt
  • 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
Trustpilot-logo