Prosody as Design, Outcome and Confounding variable in Speech & Language pathology
3 belangrijke vragen over Prosody as Design, Outcome and Confounding variable in Speech & Language pathology
Stel, men wil automatisch het aantal zinsaccenten tellen bij sprekers met dysartrie. Hoe zou een algoritme om dat te bereiken er uit kunnen zien?
Een algoritme is een stappenplan om iets te bereiken. Het is niet voldoende om tegen het systeem te zeggen dat hij het aantal toonhoogteveranderingen of aantal pieken moet tellen. L*H is een zinsaccent, kunnen we ook maken met lage doelen. Moeten naast de pieken en toonhoogteveranderingen ook aan de L* denken, bovendien moeten we de veranderingen kwantificeren.
Wat zijn de fysische correlaten van zinsaccenten en woordklemtoon?
Woordklemtoon: langere duur. Zinsaccenten komen op plaatsen waar woordklemtonen liggen
De SD van de F0 van spraak gerealiseerd door Parkinsonpatiënten is een redelijk goede voorspeller voor de verstaanbaarheid daarvan. Verklaar waarom dat zo zou kunnen zijn.
SD: contour A en contour B, Contour A heeft in dit geval een kleine SD en contour B nu even een grote SD, maar ze hebben dezelfde contour. Hoe komt het met grote uitschieters beter verstaan door dysartrie? Omdat de mond open en dicht gaat, als we dat goed doen, dan zorgt dat voor betere verstaanbaarheid en hierbij helpt het als je een beweeglijke tong hebt.
De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:
- Een unieke studie- en oefentool
- Nooit meer iets twee keer studeren
- Haal de cijfers waar je op hoopt
- 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
