Kolonialisme en nationalisme

Het werk van de Britse bioloog Charles Darwin: nieuwe levensvormen in de natuur ontstaan door een voortdurende struggle for life waarin de sterksten hadden overwonnen.

de Britse schrijver H.S. Chamberlain, groot bewonderaar van Wagner.

Joseph-Arthur de Gobineau. Hij verdiepte zich in de vraag welk verband er bestaat tussen ras en de loop van de geschiedenis. 

Dat rassenvermenging altijd tot de ondergang van een cultuur had geleid.

Ja, in principe wel. Hij bracht ook een eigen rassentheorie uit (Die Grundlagen des neunzehnten Jahrhunderts) waarin de noodzaak het eigen ras zuiver te houden met kracht werd verdedigd.

Gaven uitdrukking aan de idee dat het de morele taak van de kolonisator was, de overheerste Afrikaanse en Aziatische volken, op te voeden en nieuwe zeden laten zien.

De socioloog, romanticus en leider van Amerikaanse zwarten, William Edward Burghardt Du Bois, wenste zich niet meer aan te passen aan de blanke ideeën en cultuur en maakte zich sterk om zich meer bewust te worden van de eigen cultuur.

In hun land van herkomst: Afrika.

Tsaristisch Rusland. Hoewel Japan in 1905 zowel ter land als ter zee, versloeg. De Vrede van Portsmouth werd getekend. Japan kreeg minder dan het had verwacht.

In Azië begonnen ook andere landen te 'ontwaken'.

Het was geen weloverwogen politiek maar in 1898 veroverde de VS Cuba van de Spanjaarden. Tegelijkertijd kreeg de VS de Filippijnen in handen.

De leider van de nationalisten, Aguinaldo, werd gevangengenomen en in 1902 werd in het Amerikaanse congres de First Organic Act for the Filippines aangenomen.

Het civiele bestuur over de eilanden werd geregeld.

Enkele prominente Amerikanen richtten een partij op en sprak zich uit voor zelfstandigheid van de Filippijnen. Woodrow Wilson kwam echter in 1912 overeen met Filippijnse leiders dat alle macht zoveel mogelijk aan hen zou worden overgedragen. Het Amerikaanse Congres stemde echter niet in.

Filippijnen kregen een gekozen staat en verwierven op velerlei terrein autonomie. VS beloofde zich uit het land terug te trekken zodra een stabiele Filippijnse regering kon worden bevestigd.

A-mandaat: landen in het Midden-Oosten en geschikt voor zelfbestuur.

B-mandaat: meeste Duitse koloniën in Afrika geen zelfbestuur

C-mandaat: Zuidwest Afrika en de Duitse bezitting in de Stille Oceaan waarbij zelfstandigheid volledig werd uitgesloten.

Samenwerking tussen Europese mogendheden om de ontwikkeling koloniën daadwerkelijk te bevorderen.

1. door verbeteren infrastructuur.

2. toepassen van wetenschappelijke kennis en technieken.

3. scholen van inheemse bevolking.

Een ambitieuze, verwesterde middle-class ontstond. Zij waren in aanraking gekomen met Europese politieke ideeën en voor de eerste maal kon in Azië en Afrika nationalistische bewegingen tegenkomen.

1e fase: lokaal verzet tegen Europese overheersers: proto-nationalisme.

2e fase: ontstaan op westerse leest geschoeide organisaties, klein met liberaal gezinde leiders en aanhang onder de 'nieuwe' middle-class.

3e fase: verbreding van het verzet tegen de koloniale overheersers doordat nationalistische leiders mobiliseerden boeren en arbeiders.

India was zo groot met zoveel verschillende bevolkingsgroepen, verschillende taal, achtergrond en etniciteit dat het opvallend was dat het Indiase nationalisme deze bevolkingsgroepen met verschillende achtergronden wilden verenigen. Het Europese nationalisme spreekt namelijk van een gemeenschappelijk verleden met een gemeenschappelijk culturele identiteit in een eigen soevereine en onafhankelijke staat.

Niet het bewustzijn van een bepaalde politiek-culturele eenheid te behoren maar de ambities van een modern geschoolde elite die een nieuwe culturele en politieke eenheid wilden creeëren binnen de door de Europese machthebbers geschapen grenzen.

Veel leden en leiders van nationalistische bewegingen maakten carriére binnen de koloniale bureaucratie en zij werkten als arbeider, onderwijzer, landbouwvoorlichter of ingenieur en hadden weinig te maken met de bevolkingsgroep waartoe zij behoorden en identificeerden zich steeds minder met hun oorspronkelijke stam of groep.

Door de drastische verbeteringen in de infrastructuur.

Zij waren gematigd tot aan WOI. G.K. Gokhale ijverde voor geleidelijke liberale hervormingen.

B.G. Tilak eiste niets minder dan volledige onafhankelijkheid voor India.

Vaker in de geschiedenis van de nationalistische bewegingen kan geconstateerd worden dat er enerzijds nationalisten zijn die de westerse ideeën accepteren voor eigen doelen en anderzijds nationalisten die, gebruikmakend van moderne organisatievormen en technieken, hun ideaal zochten een vaak een mythisch verleden.

Hun aanhang bevond zich voor beiden onder de middle class en niet onder de massa.

Door Mohandas K. Gandhi.

De techniek van satyagraha: passief verzet, geweldloosheid, burgerlijke ongehoorzaamheid en het boycotten van westerse produkten.

Eenvoudig voorkomen, afzweren van iedere vorm van rijkdom en het benadrukken van traditionele waarden. 

Jawaharlar Nehru, die veel meer op het westen was gericht.

Nehru eiste in de jaarvergadering van het Congress volledige onafhankelijkheid (purna swaraj). 

Gandhi gaf leiding aan een campagne tegen het zoutmonopolie van het Britse governement. Burgerlijke ongehoorzaamheid verspreidde zich over het gehele land.

Zij kwamen in 1935 met de tweede Government of India Act.

Nee, zij eiste in 1945 de volledige onafhankelijk van de Britten.

In 1927 werd de Partai Nasional Indonesia opgericht met als voorbeeld het Indian National Congress.

In 1912 werd de South African National Congress opgericht en in 1918 National Congress of British West Africa.

Nee, er was nauwelijks sprake van invloedrijke nationalistische massabewegingen. Nationalisme bleef vooral een zaak van de westers geschoolde middle-class.

De nieuwe middle-class wilde eigenlijk niet meer dan dezelfde rechten die de blanke inwoners van de koloniën genoten, geïnspireerd door de idealen van Woodrow Wilson.

Een geleidelijke overgang naar zelfbestuur binnen het Franse koloniale rijk.

De beïnvloeding vanuit de VS. Zwarte leiders vereenzelvigden zich met het lot van de Afrikaanse bevolking en lieten zich door de geschiedenis en cultuur van dit continent inspireren: Afro-Amerikaans bewustzijn.

Ja, in het Tuskegee Institute (opgericht door de Amerikaan Booker T. Washington) werden jonge Afrikanen opgeleid.

Op verschillende plaatsen in Afrika werden bijeenkomsten georganiseerd tussen Afrikaners en Amerikanen.

In 1900 en na WOI geleid door de Amerikaan Du Bois (leider Amerikaanse zwarten).

Du Bois wilde dat Groot Brittannië de Afrikaanse naties zelfbestuur schenkten.

Garvey wilde dat er een vrij en onafhankelijk Afrika kwam.

Dat zwarten trots moesten zijn op hun huidskleur, verleden en cultuur.

Er ontstond een nieuw zwart zelfbewustzijn.

In Frankrijk négritude, in VS Harlem Renaissance: de gemeenschappelijke culturele identiteit van de zwarten ging een steeds belangrijker plaats innemen in de wereld.