Het nationaal-socialisme - Het derde Rijk

Een nieuwe staatsvorm met als voornaamste kenmerk een volledige beheersing van staat en maatschappij vanuit één centrum, welke doorwerkt in alle sectoren van het maatschappelijk leven van één ideologie. Ontstaan in de jaren veertig van de 20e eeuw.

Het Derde Rijk en de stalinistische Sovjet-Unie.

Aan de ene kant zou eenheid het volk sterk maken en aan de andere kant diende het centralisme het machtsbehoud van de heersende groep. De nadruk op de nationale eenheid vormde een aantrekkelijk element voor vele Duitsers.

Door rituelen en symbolen, zoals partijdagen, staatsbegrafenissen en parades, fakkels en nazi-vaandels. En de speciale relatie van de Führer met het Duitse volk: hij kwam voort uit het volk, maar was er tegelijkertijd ver boven verheven.

De 'bloedvlag' was een vlag waaraan het bloed van in straatgevechten omgekomen martelaren kleefde en functioneerde als relikwie.

In de 19e eeuwse beleving van nationale gevoelens in Duitsland.

Het christendom en de socialistische beweging.

Nee, Hitler achtte dit soort rituelen weinig effectief.

Van de nieuwe media zoals radio, bioscoopjournaal en speelfilms werden het nieuws en de opvattingen van het regime op suggestieve wijze verbreid.

Een volledige beheersing van de overheidsinstellingen en de directe of indirecte beïnvloeding van de verschillende maatschappelijke sectoren.

Overname van de rijksregering was niet genoeg. Ook in de hoofdsteden van de deelstaten diende de macht te worden overgenomen.

Aan het hoofd van de Pruisische provincies kwam een Gauleiter (een nationaal-socialist). In 1934 kwam de regeringen van de Länder onder direct rijkstoezicht in de persoon van een rijksstadhouder. 

Eerst was de politiek aan de beurt: provincies onder Gauleiter en onder rijkstoezicht van een rijksstadhouder.

Daarna overname van de vakbeweging. De vakverenigingen werden samengevoegd en onder leiding geplaatst van Robert Ley (DAF).

Door aanleg van een net van autowegen en door investering in de oorlogsindustrie.

De sociale mobiliteit nam toe. De kans werd groter om op de maatschappelijke ladder te stijgen.

Voor de volkskracht was van belang de volgzaamheid en ruwe moed van de eenvoudige Duitsers.

De gegoede burgerij was in Hitlers ogen laf, besluiteloos en zonder energie. Zij verdedigden hun bezit en zette zich tegen de lage klassen af. Daarom waren zij niet werkelijk nationaal. 

In 1933 werden de meeste jeugdbewegingen ontbonden allen de Hitlerjugend bleef bestaan. Zij bleven ook rondtrekken in de natuur, tentenkampen en kampvuren houden. In 1936  werd van de Hitlerjugend een fanatieke, gedisciplineerde jonge generatie met de Führer als verpersoonlijking van het Duitse volk.

Schoolprestaties waren ondergeschikt aan de eisen van de Hitlerjugend. Het middelbare onderwijs werd veracht en een nieuw nationaal-socialistisch onderwijs was het ideaal. 

De punten uit de verkiezingspropaganda tussen 1930 en 1933 speelden een geringe rol. Het kleinbedrijf werd steeds zwakker en de versterking van de positie van de middelgrote, zelfstandige boer kwam niets terecht.  Het ging alleen om versterking van de economische kracht van Duitsland met het oog op expansie.

Voor een economische sterk Duitsland waren de ondernemers onmisbaar. Hitler huldigde aan de ene kant de opvatting dat bij concurrentie de beste zullen overleven maar aan de andere kant zag hij particuliere belangenbehartiging die tot klassenstrijd zou leiden.

In een vierjarenplan werd de productie van surrogaten gestimuleerd. Zo ontstond IG-Farben, een chemisch concern.

Een combinatie van hartelijke samenwerking en dwang van boven.

Nieuwe regime had een conservatief ambtenarenapparaat. NSDAP had te weinig capabele medewerkers om apparaat te bezetten.

Nazileiders met bijzondere bevoegdheden werden concurrenten van de rijksministers. Rol kabinet werd hierdoor steeds kleiner.

In 1934 en H. liet zich voortaan Führer und Reichskanzler noemen.

In werkelijkheid was het een ongeordende, veelal anarchistische structuur, die wel 'polycratie' werd genoemd.

Nee, veel zaken interesseerde hem niet. Hij bemoeide zich slechts intensief met wat hem werkelijk raakte zoals de oorlogsindustrie.

De terreur.

Schutzstaffel (SS).

In 1925 door H. opgericht als zijn persoonlijke lijfwacht.

Olv Himmler tot de keurtroep die de nationaal socialistische ideologie moest verwerkelijken.

De SA moest aan speciale keurmerken voldoen. Lichaamskenmerken die typerend waren voor 'noordse' mensen.

Een bepaalde lengte garandeerde o.a. goed bloed.

De SS diende als voorbode voor een zuiver Duits volk.

1. strikte discipline

2. onvoorwaardelijke trouw

3. gehoorzaamheid leider en specifiek aan Hitler.

Hij verbond ook de geheime staatspolitie (Gestapo) en de veiligheidsdienst (SD) met de SS.

Vernieuwing van het volk bewerkstelligen.

Asocialen (o.a. zigeuners), gewone misdadigers, homoseksuelen, Jehova's getuigen.

Dachau.

De joden.

Zoveel mogelijk joden uit te laten wijken naar het buitenland waarbij ze het geld en het bezit achterlieten.

In de Neurenbergerwetten uit 1935.

Huwelijkssluiting en geslachtsverkeer tussen joden en onderdanen van Duits of daaraan verwant bloed, was verboden.

Onderscheid tussen rijksburgers met volledig politieke rechten en onderdanen met beperkte rechten.

Op basis van het aantal joodse grootouders. Drie vol-joodse grootouders kwalificeerde iemand als jood.

Geestelijke gehandicapten en dragers van erfelijke ziekten.

Gezondheid.

Dat sommigen gedwongen konden worden tot sterilisatie.

De euthanasie-act. 150.000 'onwaardigen' werden ter dood gebracht.

Alle personen en volken die niet tot het Duitse volk behoorden.

Nee, het nationaal-socialisme van de gemiddelde Duitser was voornamelijk op H. als persoon gericht.

In de loop van de vier jaar tussen 1941-1945.

Ja, in 1941 nam hij het daadwerkelijk opperbevelhebberschap op zich.

Het Duitse volk.

Dat is onbekend.

Hermann Göring werd in 1936 door H. tot gevolgmachtigde voor het Vierjarenplan aangesteld. Hiermee verwierf Göring controlerende bevoegdheden op het economisch vlak.