Nationalisme en fascisme in Italië - Het ontstaan van het fascisme

Question

Hoe ging de politieke carriére van Benito Mussolini?

Answer 1

Begonnen in de socialistische partij waar hij tot de revolutionaire vleugel behoorde. Hij werd echter uit de socialistische partij gestoten wat hem in het kamp van de nationalisten deed belanden. Hij stelde zich hierna tot doel een verzoening tot stand te brengen tussen het socialisme en het nationalisme met als resultaat het fascisme.

Answer 2

Het was typisch het product van zijn geboortegrond (Romagna) waar felle klassenhaat bestond en ook nog sterke anarchistische en republikeinse sentimenten leefden.

Answer 3

Het syndicalisme van de fransman Georges Sorel (een variant van het revolutionaire socialisme) en daarbij het idee van de sociale oorlog (action directe).

Door de moderne theorieën over massapsychologie en de functies van elites in de samenleving.

Answer 4

Dat hij altijd meer iemand is geweest die eerder revolutionair was dan socialist.

Answer 5

Nee, de formatie bestond uit arditi (zwarthemden), futuristi (kunststroming), dissidente socialisten en syndicalisten. Met deze formatie kreeg hij geen voet aan de grond bij de verkiezingen van 1919.

Answer 6

In het najaar van 1920. De bezittende klasse was verontwaardigd over het sociaal-economisch regeringsbeleid en ontwikkelde: het squadrismo.

Answer 7

De bezittende klasse ontwikkelde op verschillende plaatsen in Midden-Italie fascistische knokploegen (squadre) die, aangemoedigd door plaatselijke bourgeoisie, de buurt terroriseerden en socialistische partijbureaus aanvielen. Deze zwarthemden maakten zich meester van de ´rode´ provincies (de sterkste socialistische boerenbewegingen).

Answer 8

Om de nieuwe beweging samen te voegen met zijn eigen club en dat was niet zo moeilijk.

Answer 9

Partito Nazionale Fscista (PNF). Met een groot enthousiasme onder de middengroepen.

Answer 10

Niemand in het parlement wilden tegen de fascisten regeren dus werd er maar met hen geregeerd. Dit leidde, volgens historicus Gaetano Salvemini, tot de ondergang van de democratie in zijn land.