Communicatie tussen wetgever en strafrechter
3 belangrijke vragen over Communicatie tussen wetgever en strafrechter
Wat houdt miscommunicatie in tussen de wetgever en de rechter?
Het constitutionele uitgangspunt is dat de wetgever algemene regels maakt en de rechter deze toepast op concrete situaties. Volgens Witteveen is de praktijk gecompliceerder en zijn er 2 vormen van dialoog tussen de wetgever en de rechter, welke 2 zijn dit?
- wetgever heeft gesproken, rechter past toe
- wetgever heeft niet gesproken, maar er bestaat een druk/verlangen dat de wetgever zich wel uitlaat over een probleem. Mag de rechter in zo'n situatie inspringen?
Groenhuijsen noemt 2 voorbeelden voor miscommunicatie, de HIV-jurisprudentie en de jurisprudentie omtrent roekeloosheid. Ligt dit nader toe
Roekeloosheid: wetgever wilde meer veroordelingen wegens roekeloosheid, maar de HR heeft echter zeer strenge eisen gesteld aan een bewezenverklaring van roekeloos rijgedrag. Wetgever wilde juist een betere aansluiting op de belevingswereld van gewone burger. Docent vind het terecht dat er iets bijzonders aan de hand moet zijn, maar HR neemt vrijwel nooit roekeloosheid aan.
De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:
- Een unieke studie- en oefentool
- Nooit meer iets twee keer studeren
- Haal de cijfers waar je op hoopt
- 100% zeker alles onthouden