Samenvatting: Week 4 - Boetes (Fiscaal, Bestuurlijk)

Lees hier de samenvatting en de meest belangrijke oefenvragen van Week 4 - Boetes (Fiscaal, Bestuurlijk)

• 1 Kennisclips

• 1.1 Fiscale bestuurlijke boeten (algemeen)

  Dit is een preview. Er zijn 6 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1.1
  Laat hier meer flashcards zien

• Is aannemelijk maken dat de belastingplichtige iets verkeerd heeft gedaan, voldoende? Noem de vrije bewijsleer.

  Nee, hij moet dat overtuigend aantonen. Op welke manier hij dat aantoont mag hij zelf weten.

• De Inspecteur moet eventueel rekening houden met een belastingheffing waarbij sprak is van omkering  en verzwaring van de bewijslast. Leg dit uit.

  De grondslag van de boete welke is gevormd door de te weing geheven belasting en de hoogte van de aanslag, dat deze door een omkering en dus een onzekerheidsmarge tot stand is gekomen.  Dit is van belang bij het bepalen van de hoogte van de boete.

• Voor de bewijsregels geldt: de Inspecteur draagt de bewijslast voor het aandragen van feiten die de schuldvraag moeten beantwoorden, naar zijns inziens (zgn. Vrije bewijsleer). De belastingplichtige is onschuldig tot het tegendeel bewezen is (zgn. Onschuldpresumptie 6 EVRM).Wat zijn de 4 belangrijke punten die hieruit voortvloeien?

  1. De Inspecteur draagt de bewijslast voor het bewijzen van het ten laste gelegde feit
     
  2. Dus hij moet overtuigend aantonen (aannemelijk maken is niet genoeg)
  3. en in geval de bewijslast is omgekeerd, daar rekening mee houden bij het bepalen van de hoogte van de boete
  4. Dat als bewijs onrechtmatig verkregen is hij dat niet later alsnog gaat gebruiken

• Wat is het Nemo Tenetur-beginsel? Waar volgt het uit?

  Het volgt uit art. 6 EVRM: je bent - als belastingplichtige - niet verplicht bewijs tegen jezelf te leveren; je hoeft jezelf niet te belasten. Het Nemo Tenetur-beginsel speelt een rol bij het opleggen van boetes. Als de Inspecteur een vraagt stelt die deels dient voor de belastingheffing, dan hoef je daar dus niet op te antwoorden en heb je het recht om te zwijgen.

• Op welke plekken vind je wettelijke bepalingen t.z.v. Bestuurlijke boeten?

  • Hoofdstuk 5 Awb
    
  • HoofdstukVIIIa AWR
  • Art. 63b lid 1 Invorderingswet 1990

• Waar vind je de beleidsregels m.b.t. Bestuurlijke boeten?

  • BBBB
    
  • Leidraad Invordering 2008
  • Instructie Invordering en belastingdeurwaarden

• Moet een vraag van de Inspecteur welke een gemengd karakter heeft (enerzijds ter belastingheffing en aan de andere kant om de boeteoplegging te bewijzen namelijk dat je opzettelijk iets fout hebt gedaan) beantwoord worden?En als het alleen ter oplegging van de boete is?

  Ja maar de Inspecteur zal moeten uitleggen dat het een gemengd karakter heeft en die beijwslast (uitleglast) ligt dan bij hem. Gaat het om de boete, dan hoeft de belastingplichtige daar niet op te antwoorden.

• Wat is de consequentie als de cautie niet wordt gegeven bij het opleggen van een boete?

  Dan is er sprake van onrechtmatig verkregen bewijs. Dat bewijs mag dan niet worden gebruikt bij de onderbouwing waarom een boete is opgelegd.

• De omvang van het zwijgrecht en de cautie worden grotendeels door jurisprudentie van het EHRM bepaalt. Echter heeft de HR de omvang nog wat meer afgebakend. Waar komt het nu op neer?

  • Mondelinge en schriftelijke vragen ter zake van de boete
    
  • Cautie (dus je rechten voorgelezen krijgen) geldt alleen bij mondelinge vragen

• Wat staat er in het Melo Tadeu-arrest? Noem 2 punten.

  
  Een belastingplichtige was in een strafzaak vrijgesproken van belastingfraude. In de fiscale procedure ging het over dezelfde kwestie waarbij getwijfeld werd of die vrijspraak wel juist was.
  EHRC:

  1. Strafrechtelijke en fiscale procedures over 1 en dezelfde kwestie kunnen tot andere uitkomsten leiden:
     
  • Rechters zijn over en weer niet gebonden aan elkaars bewijsregels
  2. De belastingautoriteiten en administratieve gerechten hebben - door geen acht te slaan op de vrijspraak in de strafzaak - hun twijfel geuit over de gegrondheid van die vrijspraak, op dusdanige wijze dat dit in strijd is met de onschuldpresumtie.