Samenvatting: Wetenschapsfilosofie Pb1302

Studiemateriaal generieke omslagafbeelding
  • Deze + 400k samenvattingen
  • Een unieke studie- en oefentool
  • Nooit meer iets twee keer studeren
  • Haal de cijfers waar je op hoopt
  • 100% zeker alles onthouden
Gebruik deze samenvatting
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
Trustpilot-logo

Lees hier de samenvatting en de meest belangrijke oefenvragen van Wetenschapsfilosofie PB1302

  • 1 Out of the cave

  • 1.2 Plato's rationalism

    Dit is een preview. Er zijn 6 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1.2
    Laat hier meer flashcards zien

  • Hoe bereiken we volgens Plato echte kennis?

    Echte kennis bereiken we door de grot van onze zintuiglijke wereld te verlaten en langs de weg van het verstand op zoek te gaan naar de wereld van Parmenides waarin we met zekerheid kunnen beredeneren wat waar is.
  • Over welke vraag discuseerden Parmenides en Heraclitus?

    Heraclitus en Parmenides verschilden van mening over de ware aard van de werkelijkheid. Was deze statisch, of juist veranderlijk? 
  • Wat was het standpunt van Parmenides?

    Parmenides stelt hiertegenover dat de werkelijkheid juist statisch is: alles is, niets wordt. De veranderlijkheid van de wereld waarover Heraclitus spreekt is slechts een suggestie die wordt gewekt in de zintuigen. Daarachter ligt namelijk een onveranderlijke, statische werkelijkheid die verborgen blijft voor onze ogen.
  • Wat was het standpunt van Heraclitus?

    Volgens Heraclitus was de werkelijkheid voortdurend aan verandering onderhevig: niets is, alles wordt. Hij stelde bijvoorbeeld dat je nooit tweemaal in dezelfde rivier kunt stappen, omdat zowel de rivier als jijzelf voortdurend veranderen. Door die continue verandering is het moeilijk om de werkelijkheid te zien. Hij stelt dan ook dat de meeste mensen als slaapwandelaars door een eeuwig veranderende wereld lopen zonder de verborgen werkelijkheid te zien.
  • Welke conclusie verbond Socrates aan de discussie tussen Heraclitus en Parmenides?

    Socrates, die we vooral kennen door de geschriften van zijn leerling Plato, sloot zich hierbij aan: omdat een object voor de een er anders uitziet dan voor de ander, kunnen we via de empirie nooit zekerheid bereiken over de aard van de werkelijkheid. De ultieme conclusie die Socrates daaruit trok, was dat hij maar een ding zeker wist, namelijk dat hij niets wist. Dit idee, dat zekere kennis onbereikbaar is, noemen we scepticisme.
  • Welke conclusie verbond Protagoras aan de discussie tussen Heraclitus en Parmenides?

    Protagoras verbond hieraan de conclusie dat de veranderlijke wereld waar Heraclitus het over had een persoonlijke wereld is. Iedereen kijkt vanuit een ander perspectief en op een ander moment naar de dingen en zal dus een andere werkelijkheid zien. Kennis over de wereld is dus relatief: kennis is afhankelijk van degene die naar de wereld kijkt. 
  • Omschrijf Plato zijn allegorie van de grot

    Gevangenen in een grot kijken naar een muur, achter hen brandt vuur. Tussen de gevangenen en het vuur loopt een lang verhoogd pad waar mensen lopen die beelden en figuren omhoog houden zodat de schaduw te zien is op de muur. De gevangenen zijn nog nooit buiten geweest en denken dat het 'echte objecten' zijn. Ze zullen dan ook verbaasd zijn wanneer ze de objecten echt zien en beseffen dat de schaduw slechts een inferieure kopie is van de werkelijkheid. Ze zullen de objecten pas zien als ze zon er daadwerkelijk op schijnt.
  • Omschrijf hoe de wereld van Heraclitus in de allegorie terug te vinden is.

    De schaduwen op de muur vormen de ervaringswereld van Heraclitus, die bij ons een eindeloze stroom van vage, veranderlijke indrukken achterlaat. 
  • 1.3 Aristoteles empiricism

    Dit is een preview. Er zijn 13 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1.3
    Laat hier meer flashcards zien

  • Wat menen empicisisten?

    Dat het antwoord op de vragen 'wat is de ultime bron van kennis en hoe vergaren wij kennis' ligt in onze zintuigelijke ervaringen.
  • Wat was Plato zijn oplossing voor dit probleem?

    Volgens Plato bestond het probleem van het syllogisme eigenlijk helemaal niet. De waarheid van zo’n eerste premisse was voor hem vanzelfsprekend. Die was immers direct afkomstig uit de aangeboren Ideeënwereld. Zolang we onze eerste premissen heel zorgvuldig kiezen, op basis van onze herinnering aan die Ideeënwereld, hoeven we de waarheid daarvan helemaal niet te betwijfelen.

Om verder te lezen, klik hier:

Lees volledige samenvatting
Deze samenvatting +380.000 andere samenvattingen Een unieke studietool Een oefentool voor deze samenvatting Studiecoaching met filmpjes
  • Hogere cijfers + sneller leren
  • Niets twee keer studeren
  • 100% zeker alles onthouden
Ontdek Study Smart