The limits of science: Hume and Kant on human knowledge - Immanuel Kant and the limits of knowledge
3 belangrijke vragen over The limits of science: Hume and Kant on human knowledge - Immanuel Kant and the limits of knowledge
In hoeverre zou u Kant typeren als rationalist dan wel empirist?
Ook al kunnen we de noumenale wereld nooit leren kennen, we hebben volgens Kant wel impressies uit die noumenale wereld nodig. Anders was er niets om onze categorieën, onze begrippen op te projecteren. In die zin is Kant enig empirisme toe te schrijven. Anderzijds hebben we verstandelijke categorieën nodig, om de indrukken uit de noumenale wereld mee te ordenen tot een fenomenale wereld. Kant onderkent dus dat wij een observator zijn, maar stelt tegelijkertijd dat we ook actief structuur opleggen aan onze ervaringen. Op deze manier brengt Kant een synthese tot stand tussen empirisme en rationalisme.
Is de vergelijking met Berkeley nog altijd houdbaar, of verliest deze aan kracht?
Als je kwaad wilt, zou je kunnen zeggen dat hiermee ook meteen het enige echte verschil met de filosofie van Hume is blootgelegd: Hume blijft achter in die noumenale wereld en zegt dat de kennis die we daaruit afleiden, onzeker is. Kant neemt vervolgens een enkele reis naar de fenomenale wereld en zegt dat de kennis daarin wel zeker is omdat deze afkomstig is uit onszelf. Daarom noemt Hume de mens ook feilbaar, terwijl de mens bij Kant in zekere zin de schepper van de fenomenale wereld wordt.
Leg aan de hand van een voorbeeld uit wat het begrip ‘synthetisch uitspraak’ betekent.
Dat je aan ‘iets’ geen predicaat kan koppelen. Bijvoorbeeld de groene kaars. Bij kaars denk je niet direct aan de kleur groen. Bij het woord groen denk je niet direct aan een kaars. Voegt iets nieuws toe.
De vragen op deze pagina komen uit de samenvatting van het volgende studiemateriaal:
- Een unieke studie- en oefentool
- Nooit meer iets twee keer studeren
- Haal de cijfers waar je op hoopt
- 100% zeker alles onthouden
Onthoud sneller, leer beter. Wetenschappelijk bewezen.
