Samenvatting: Worm En Donder

Lees hier de samenvatting en de meest belangrijke oefenvragen van Worm en Donder

• 1 Recensies m.b.t. Worm & Donder

  Dit is een preview. Er zijn 5 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1
  Laat hier meer flashcards zien

• Hoe is het werk Worm en donder van Inger Leemans en Gert-Jan Johannes ontvangen?

  Het werk is ontzettend positief ontvangen. Er wordt door recensenten aangegeven dat dit deel zich het beste leent voor gebruik in het onderwijs omdat het helder van opzet is en toegankelijk is geschreven. De auteurs ontvangen vooral veel lof omdat het werk zo toegankelijk is. 

• Hoe beschrijven de auteurs van dit werk de achttiende eeuw?

  "De achttiende eeuw is een periode van vele omwentelingen en verschuivingen", stellen Leemans en Johannes. Het is de eeuw waarin wordt bedacht dat je ook terug kunt kijken, waarin het bestuderen van geschiedenis belangrijk wordt. Er worden ontdekkingen gedaan die het Scheppingsverhaal in twijfel trekken, zoals prehistorische vondsten. De Vrede van Utrecht wordt getekend, in 1713, en aldus de basis gelegd voor de huidige Europese Unie.

• Welke metaperspectief brengen de auteurs van Worm en donder in?

  De auteurs in hun boek een interessant metaperspectief in. Worm en dondergaat niet alleen over de geschiedenis van de Nederlandse literatuur van de achttiende eeuw, maar ook over het proces van de literatuurgeschiedschrijving en de rol die beeldvorming daarin vanaf het prille begin speelt.

• De achttiende-eeuwers voeren hevige debatten over christendom en verlichting, over politiek en kerk en opvoeding, over natuurwetenschap en geloof, over homoseksualiteit en de paalworm.Met oog op het bovenstaande leggen Leemans en Johannes de nadruk in hun werk op ..?

  Op de vrije discussiecultuur waarnaar de schrijvers van deze eeuw streven. 

• 2 Weetjes over de 18e eeuw (Worm & Donder)

  Dit is een preview. Er zijn 6 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 2
  Laat hier meer flashcards zien

• Hoeveel auteurs waren er in de 18e eeuw actief in de Nederlanden?

  n de achttiende eeuw waren in totaal zo'n twaalfhonderd auteurs actief, samen goed voor naar schatting 10.000 publicaties. Ter vergelijking: alleen al in 2012 werden in Nederland 17.000 nieuwe titels gepubliceerd. 

• Welk medium komt op in de 18e eeuw?

  Hoewel een duidelijk onderscheid met het boek ontbreekt, is het de tijd waarin het tijdschrift opkomt. Leemans en Johannes schetsen een wereld van enthousiast volgeschreven periodieken, waarin aanvankelijk satire de boventoon voert en later meer genres een plek krijgen. Tal van onderwerpen worden behandeld, van wetenschap tot politiek, van roddel tot voorzichtige kunstkritiek, essays, recensies, huldeblijken, scabreuze scherts. Blogging avant-la-lettre is het. 

• Werd er al een onderscheid gemaakt tussen epiek, lyriek en dramatiek in het begin van de achttiende eeuw?

  Aan het begin van de achttiende eeuw zaten epiek, lyriek en dramatiek nog in een en dezelfde pot. Aan het eind waren er genootschappen en was ook de jeugd een nieuwe doelgroep. Veranderden welsprekendheid en dichtkunst in literatuur en ontstonden er romans, in brieven én op rijm.

• Noem een aantal auteurs die wij nog steeds kennen en in de 18e eeuw schreven. 

  Betje Wolff en Aagje Deken, Jacob Campo Weyerman, Hiëronymus van Alphen, Gerrit Paape, Johannes Kinker en Willem Bilderdij

• De achttiende eeuw staat bij ons vooral bekend als een rationalistische eeuw, maar welk aspect zien we ook heel duidelijk naar voren komen? Geef een voorbeeld. 

  Het cultiveren van gevoelens. Dit zien we bijvoorbeeld op een illustratie uit de roman Julia van Rhijnvis Feith (een sentimentalistische roman).  De bedoeling was dat de schrijvers van de sentimentalistische romans voor ‘emotionele gemeenschappen’ zorgden, zodat de auteurs, personages en lezers samen een soort ‘gevoelselite’ vormden, mensen met hypergevoelige antennes voor de fijnste nuances in gemoedsbewegingen. De auteur huilt, de lezer huilt mee.

• Bestond in de 18e eeuw de schrijver als een autonoom en origineel genie?

  In de achttiende eeuw was nog geen sprake van het romantische genie, er werd juist veel samengewerkt. De schrijver als autonoom en origineel genie bestond nog niet.